การทดสอบแบบจำลอง Four factor model กับกลุ่มหลักทรัพย์ในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย (Four factor model in Thailand stock market)

Abstract

งานวิจัยนี้ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยอัตราผลตอบแทนส่วนเกินของตลาด (Market Risk Premium), ปัจจัยด้านขนาด (Size), ปัจจัยด้านมูลค่า (Value) ที่ถูกวัดโดยอัตราส่วนมูลค่าทางบัญชีต่อมูลค่าตามราคาตลาด (Book to Market Ratio) และปัจจัยด้านโมเมนตัม (Momentum) ที่ส่งผลต่ออัตราผลตอบแทนส่วนเกินของกลุ่มหลักทรัพย์ของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย โดยใช้ทฤษฎีที่เกี่ยวข้องได้แก่ แบบจำลอง CAPM, แบบจำลองสามปัจจัย (Fama – French Three Factors Model) และแบบจำลองสี่ปัจจัย (Carhart Four-Factors Model) ข้อมูลที่ใช้คือกลุ่มบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทยที่อยู่ในดัชนี SET100 ระหว่างเดือนมีนาคม พ.ศ. 2549 ถึง เดือนกุมภาพันธ์พ.ศ. 2558 รวม 209 บริษัท ผลการศึกษา พบว่า การจัดกลุ่มหลักทรัพย์แบบถ่วงน้ำหนัก (Value Weighted) ให้อัตราผลตอบแทนส่วนเกินของตลาด (Market Risk Premium) เท่ากับ 8.27 % ต่อปี, SMB เท่ากับ 9.12% ต่อปี, HML เท่ากับ -8.40% ต่อปี, และปัจจัยด้านโมเมนตัม พบว่า ให้ผลตอบแทน เท่ากับ 5.07% ต่อปี อย่างไรก็ตาม ทั้ง 4 ปัจจัย ตามที่กล่าวข้างต้น ไม่สามารถอธิบายอัตราผลตอบแทนส่วนเกินของกลุ่มหลักทรัพย์ได้อย่างครบถ้วน เนื่องจากผลจากการทดสอบตามแบบจำลองของ Gibbons-Ross-Shanken Statistic (GRS) Test พบว่า ค่าสถิติที่ได้ปฎิเสธสมมติฐานที่ว่า ค่าคงที่ (α) ของแบบจำลองมีค่าเท่ากับศูนย์ มีนัยสำคัญที่ระดับ 1%