การศึกษาการลงทุนโดยใช้แบบจำลองกำหนดราคาหลักทรัพย์ 6 ปัจจัย ในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย โดยใช้วิธีถ่วงน้ำหนัก (Market Cap Weighted) และเปลี่ยนวิธีการคำนวณ Value Factor เป็นสูตรกลับของ P/E

Abstract

งานศึกษานี้มีวัตถุประสงค์ทดสอบปัจจัยในการเลือกหลักทรัพย์ของบริษัทจดทะเบียนในตลาด หลักทรัพย์แห่งประเทศไทย โดยใช้ปัจจัย 6 ปัจจัยในการเลือกหลักทรัพย์จากแบบจำลองกำหนดราคาหลักทรัพย์ 6 ปัจจัย ของ Fama and French (2014) ซึ่งประกอบด้วย ปัจจัยอัตราผลตอบแทนส่วนเกินของตลาด (Market Risk Premium Factor), ปัจจัยด้านขนาด (Size Factor), ปัจจัยด้านมูลค่าของบริษัท (Value Factor), ปัจจัยความสามารถด้านการทำกำไร (Profitability Factor), ปัจจัยด้านการลงทุน (Investment Factor) และ ปัจจัยด้านโมเมนตัม (Momentum Factor) ซึ่งการแบ่ง ปัจจัยด้านต่าง ๆ ข้างต้นใช้วิธีการแบ่งแบบ 2x3 โดยการศึกษาใช้เทคนิควิธีการวิเคราะห์ข้อมูลในรูปแบบอนุกรมเวลา (Time Series) และทดสอบวิธีทางสถิติด้วยวิธีสมการถดถอยเชิงเส้นตรง (Ordinary Least Square Estimation, OLS) ซึ่งในการศึกษานี้ใช้ข้อมูลกลุ่มบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทยที่อยูในดัชนี SET100 ในช่วงระหว่าง ปี พ.ศ. 2548-2564 ผลการศึกษาพบว่าการจัดกลุ่มหลักทรัพย์แบบถ่วงน้ำหนัก (Market cap Weighted) และเปลี่ยนวิธีการคำนวณ Value Factor เป็นสูตรกลับของ P/E ให้อัตราผลตอบแทนเฉลี่ยไปในทิศทางเดียวกัน โดยการจัดกลุ่มหลักทรัพย์แบบถ่วงน้ำหนัก (Market cap Weighted) ให้อัตราผลตอบแทนเฉลี่ยส่วนเกินของตลาด (Market Risk Premium: MRP) เท่ากับ 0.67 % ต่อเดือน, ปัจจัยด้านขนาด (Size Factor: SMB) เท่ากับ 0.39% ต่อเดือน, ปัจจัยด้าน มูลค่าของบริษัท (Value Factor : HML) เท่ากับ 0.22% ต่อเดือน,ปัจจัยความสามารถด้านการทำกำไร (Profitability Factor: CMA) เท่ากับ 0.06% ต่อเดือน,ปัจจัยด้านการลงทุน (Investment Factor: RMW) เท่ากับ - 0.48% ต่อเดือน และปัจจัยด้านโมเมนตัม (Momentum Factor: WML) เท่ากับ 0.25% ต่อเดือน อย่างไรก็ตาม ทั้ง 6 ปัจจัย ตามที่กล่าวข้างต้นไม่สามารถอธิบายอัตราผลตอบแทนส่วนเกินของกลุ่ม หลักทรัพย์ได้อย่างครบถ้วนจากผลจากการทดสอบตามแบบจำลองของ Gibbons-Ross-Shanken Statistic (GRS) Test พบว่า ค่าสถิติที่ได้ปฎิเสธสมมติฐานที่ว่าค่าคงที่ (α) ของแบบจำลองมีค่าเท่ากับศูนย์มีนัยสำคัญที่ระดับ 5%