ความสัมพันธ์ระหว่างการจ่ายเงินปันผลและความสม่ำเสมอของกำไรในปีถัดไป

Abstract

งานวิจัยนี้ศึกษาการจ่ายเงินปันผลของบริษัทว่าสามารถทำนายประสิทธิภาพในการสร้างกำไรจากการดำเนินธุรกิจของบริษัทในปีถัดไปได้หรือไม่ ระดับกำไรในปัจจุบันจะยังคงรักษาไว้ได้มากน้อยเพียงใดในปีถัดไป โดยใช้อัตราผลตอบแทนต่อสินทรัพย์รวม (ROA) จากงบการเงินปีปัจจุบันเป็นตัวชี้วัดความสม่ำเสมอของกำไร (Earning Persistence) นอกจากนี้ยังศึกษา กำไรในปีปัจจุบัน และอัตราการจ่ายเงินปันผล สามารถทำนายประสิทธิภาพในการสร้างกำไรจากการดำเนินธุรกิจของบริษัทในปีถัดไปได้หรือไม่ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ศึกษาคือ บริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทยทั้งหมด 746 บริษัท ไม่รวมบริษัทในกลุ่มสถาบันการเงิน การศึกษานี้มีการแยกศึกษาข้อมูลของบริษัทกลุ่มอุตสาหกรรมทั่วไปจำนวน 627 บริษัท และศึกษาข้อมูลของบริษัทกลุ่มอุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์และก่อสร้างจำนวน 119 บริษัท เนื่องจากกลุ่มนี้มีการบันทึกบัญชีการรับรู้รายได้ของบริษัทที่แตกต่างจากกลุ่มอื่น โดยใช้ข้อมูลตั้งแต่ปี ค.ศ. 2000 – 2017 และมีการแบ่งการศึกษาออกเป็น 3 ช่วง คือ (1) ก่อนเกิดวิกฤติสินเชื่อซับไพรม์, (2) ช่วงวิกฤติสินเชื่อซับไพรม์ และ (3) หลังเกิดวิกฤติสินเชื่อซับไพรม์ ผลการทดสอบสรุปได้ว่า การจ่ายเงินปันผลไม่สามารถใช้ทำนายความสามารถในการทำกำไรในปีถัดไปได้ มีเพียงกำไรในปีปัจจุบันที่สามารถพยากรณ์ความสม่ำเสมอของกำไรในปีถัดไปได้แต่หากแบ่งช่วงเวลาออกเป็น 3 ช่วง พบว่า (1) ช่วงก่อนเกิดวิกฤติซับไพรม์ การจ่ายเงินปันผลสามารถพยากรณ์ความสม่าเสมอของกำไรในปีถัดไปได้ โดยมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ส่วน (2) ช่วงระหว่างวิกฤติซับไพรม์ การจ่ายเงินปันผลยังคงไม่สามารถพยากรณ์ความสม่ำเสมอของกำไรในปีถัดไปได้ เนื่องจากไม่มีนัยทางสถิติ และ (3) ช่วงหลังเกิดวิกฤติซับไพรม์การจ่ายเงินปันผลที่มีความสัมพันธ์ต่อการเพิ่มขึ้นของความสม่าเสมอของกำไรในปีถัดไป แสดงให้เห็นว่าการจ่ายเงินปันผลนั้นมีความสัมพันธ์กับความสม่ำเสมอของกำไรในปีถัดไปได้ ที่แตกต่างกันในแต่ละช่วงเวลา