สภาพคล่องและแบบจำลองกำหนดราคาหลักทรัพย์ดัชนี SET 100 ประเทศไทย

Abstract

งานวิจัยนี้ศึกษาความสัมพันธ์ของห้าปัจจัยในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย ระหว่างปัจจัยด้านสภาพคล่องที่ถูกวัดโดยสามตัวแทน ได้แก่ มูลค่าการซื้อขาย (Trading Value), อัตราการการหมุนของหลักทรัพย์ (Turnover Ratio) และ Amihud Illiquidity Ratio และปัจจัยที่ไม่ใช่สภาพคล่อง (Non-Liquidity) 4 ปัจจัยได้แก่ ปัจจัยอัตราผลตอบแทนส่วนเกินของตลาด (Market Risk Premium : MRP), ปัจจัยด้านขนาดของบริษัท (Small Minus Big : SMB), ปัจจัยด้านมูลค่า (High Minus Low : HML) และโมเมนตัม (Momentum : WML) ที่ส่งผลต่ออัตราผลตอบแทนส่วนเกินของกลุ่มหลักทรัพย์ของบริษัทในดัชนี SET100 ในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย ด้วยวิธีไม่ถ่วงนํ้าหนัก (Equal Weighted) ผลการศึกษา พบว่า หลักทรัพย์ที่มีสภาพคล่องตํ่าให้อัตราผลตอบแทนมากกว่าหลักทรัพย์สภาพคล่องสูง ซึ่งปัจจัยด้านสภาพคล่องที่ถูกวัดด้วยมูลค่าการซื้อขาย (Trading Value) หรือ LIQ1 และปัจจัยด้านสภาพคล่องที่ถูกวัดด้วยอัตราการหมุนของหลักทรัพย์ (Turnover Ratio) หรือ LIQ2 ให้อัตราผลตอบแทนเฉลี่ยเท่ากับ 3.1319% และ 7.8627% ต่อปีตามลำดับ ในขณะที่ปัจจัยด้านสภาพคล่องที่ถูกวัดด้วยเฉลี่ยของอัตราส่วนระหว่างค่าสัมบูรณ์ของผลตอบแทนต่อมูลค่าการซื้อขาย (Amihud Illiquidity Ratio) หรือ LIQ3 ให้ผลตรงกันข้าม โดยหลักทรัพย์สภาพคล่องตํ่าให้อัตราผลตอบแทนน้อยกว่ากว่าหลักทรัพย์สภาพคล่องสูง ให้อัตราผลตอบแทนเฉลี่ยเท่ากับ -13.7272% ต่อปี ซึ่งความแตกต่างของผลลัพธ์ระหว่างปัจจัยด้านสภาพคล่องที่ต่างกันทั้งสาม มีที่มาจากตัวแทนสภาพคล่องซึ่งมีสูตรคำนวณที่มีความแตกต่างกันมาก สำหรับอัตราผลตอบแทนของ Amihud Illiquidity Ratio (LIQ3) ที่เป็นลบให้ผลตรงกันข้ามกับงานวิจัยในตลาดหลักทรัพย์ไทยของ Uphaiprom (2014)