การพยากรณ์ความเสี่ยงในการล้มละลายของบริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย ด้วยตัวชี้วัดตลาด และตัวชี้วัด systemic risk

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของตัวชี้วัดตลาด และ ตัวชี้วัด Systemic Risk ต่อความเสี่ยงในการล้มละลายของบริษทัจดทะเบียนในตลาดหลกัทรัพยแ์ห่งประเทศไทย และพัฒนาแบบจำลองที่สามารถพยากรณ์ความเสี่ยงในการล้มละลายของบริษัทจดทะเบียนฯ โดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์ความถดถอยโลจิสติก โดยข้อมูลที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือข้อมูลของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย ตั้งแต่ช่วงเวลาปี พ.ศ. 2535 ถึงปี พ.ศ. 2562 ซึ่งครอบคลุมวิกฤตทางเศรษฐกิจในระดับมหภาคของไทยและของโลก โดยเลือกบริษัทที่มีความเสี่ยงในการล้มละลาย จำนวน 99 บริษัท และบริษัทที่ไม่มีความเสี่ยงในการล้มละลาย 198 บริษัท ผลการศึกษาพบว่าตัวชี้วัด Systemic Risk สามารถอธิบายการล้มละลายของบริษัทจด ทะเบียนฯ ได้อย่างมีนัยสำคัญ นอกจากนี้ยังมีตัวชี้วัดตลาดสามารถนำมาใช้อธิบายการล้มละลายของ บริษัทจดทะเบียนฯได้เช่นกัน โดยการศึกษาครั้งนี้ พบว่า ตัวแปรอิสระจาก กลุ่มตัวชี้วัด 2 ด้าน สามารถนำมาพัฒนาเป็นแบบจำลองที่ใช้ในการพยากรณ์ความเสี่ยงในการลม้ละลายของบริษทัจด ทะเบียนฯ ดังนั้นสถาบันการเงิน นักลงทุน/เจ้าหนี้ สามารถใช้เป็นข้อมูลเบื้องต้น เพื่อเป็นการป้องกันความเสี่ยงในการลงทุน รวมถึงผบู้ริหารบริษัทสามารถนำข้อมูลมาใช้ในการตัดสินใจ เพื่อปรับกลยทุธ์และรับมือกับความเสี่ยงที่เกิดขึ้น และสามารถแก้ไขได้ทันท่วงทีก่อนที่จะล้มละลาย