ตัวชี้นำโอกาสในการเกิดวิกฤตค่าเงินของกลุ่มประเทศในตลาดเกิดใหม่ โดยใช้แบบจำลองโลจิท (Random Effect Logit Model)

Abstract

งานวิจัยนี้มุ่งเน้นศึกษาตัวแปรที่ส่งผลต่อการเกิดวิกฤตค่าเงินในประเทศเศรษฐกิจเกิดใหม่ 24 ประเทศ โดยใช้ข้อมูลรายเดือนตั้งแต่ปี1996-2023 ผู้วิจัยใช้ดัชนีแรงกดดันตลาดอัตราแลกเปลียน (Exchange Market Pressure Index) เพื่อกำหนดนิยามการเกิดวิกฤตค่าเงิน และนำแบบจำลองโลจิท (Random Effect Logit Model) มาวิเคราะห์หาความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรคุณภาพสถาบัน (Institution Variables) และตัวแปรทางการเงิน (Financial Indicators) กับโอกาสในการเกิดวิกฤตค่าเงิน ผลการศึกษาพบว่า ตัวแปรคุณภาพสถาบัน ได้แก่การควบคุมการคอร์รัปชัน (Control of Corruption) หลักนิติธรรม (Rule of Law) การกำกับดูแลโดยหน่วยงานภาครัฐ (Regulatory Quality) และระบบอัตราแลกเปลี่ยนแบบลอยตัว (Exchange Rate Regime) มีนัยสำคัญ และมีความสัมพันธ์เชิงลบกับโอกาสในการเกิดวิกฤตค่าเงิน หมายความว่า ประเทศที่ไม่เกิดการคอร์รัปชั่นมีกฎหมายและการกำกับดูแลโดยหน่วยงานภาครัฐที่มีประสิทธิภาพ และใช้นโยบายอัตราแลกเปลี่ยนแบบลอยตัวจะมีโอกาสเกิดวิกฤตค่าเงินน้อยลง ส่วนตัวแปรทางการเงิน ได้แก่ เงินสำรองระหว่างประเทศเมื่อลดลงติดต่อกัน 3 เดือน (3 months consecutive decline in International Reserves) อัตราการว่างงาน (Unemployment Rate) และส่วนต่างของอัตราอกเบี้ยภายในประเทศระหว่างอัตราดอกเบี้ยเงินกู้ยืมกับอัตราดอกเบี้ยเงินฝาก (Interest Rate Spread) ที่มีนัยสําคัญ และมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับโอกาสในการเกิดวิกฤตค่าเงิน ขณะที่การลงทุนทางตรงจากต่างประเทศ (Foreign Direct Investment) มี ความสัมพันธ์เชิงลบ