ประสิทธิภาพของกฎการซื้อขายทางเทคนิคในฟิวเจอร์สดัชนี SET50

Abstract

งานวิจัยนี้ศึกษาประสิทธิภาพของเครื่องมือทางเทคนิค ซึ่งประกอบไปด้วย Moving Average Convergence-Divergence (MACD), Relative Strength Index (RSI), Bollinger Bands (BB) และ Stochastic Oscillator (STOCH) ใน SET50 Index Futures โดยแต่ละเทคนิคจะมี 3 กลยุทธ์ที่นำมาใช้ในการทำการทดสอบ คือ กลยุทธ์แบบซื้อเท่านั้น (Long Only), กลยุทธ์แบบขายเท่านั้น (Short Only) และกลยุทธ์แบบทั้งซื้อและขาย (Both Long and Short) โดยข้อมูลที่ใช้ในการทดสอบเครื่องมือทางเทคนิคเป็นข้อมูลราคาย้อนหลังของสัญญาซื้อขายล่วงหน้า SET50 Futures Index (Continuous: Current Contract in Front: S501! จาก TradingView) ที่อ้างอิงราคากับดัชนี SET50 Index ในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย (Stock Exchange of Thailand) ด้วยสกุลเงินบาท (THB) ในตลาด Thailand Futures Exchange (TFEX) โดยใช้ข้อมูลระหว่างวันที่ 31 ตุลาคม 2557 ถึงวันที่ 31 มีนาคม 2566

ผลการศึกษาพบว่า การใช้เครื่องมือทางเทคนิคในการซื้อขายสัญญาซื้อขายล่วงหน้า หรือฟิวเจอร์ส (Futures) ส่วนใหญ่แล้วให้ผลกำไรได้ดีกว่าการซื้อแล้วถือ (Buy and Hold) และเครื่องมือทางเทคนิคสามารถจำกัดความเสี่ยงในแนวโน้มขาลงได้ดีกว่าการซื้อแล้วถือ เนื่องจากลักษณะของการเคลื่อนไหวของดัชนี SET50 กับราคาของสัญญาซื้อขายล่วงหน้าของดัชนีอ้างอิงมีความสอดคล้องไปในทิศทางเดียวกัน ประกอบกับดัชนีอ้างอิงมีแนวโน้มเป็นขาลงในช่วงเวลาที่ศึกษา ทำให้การใช้เครื่องมือทางเทคนิคสามารถสร้างผลตอบแทนที่ดีกว่าการซื้อแล้วถือ