ทัศนคติที่มีต่อสุภาพสตรีที่มีรอยสักประเภท Minimal Tattoo

Abstract

ความนิยมการมีรอยสักประเภท Minimal Tattoo ในเพศหญิงที่เพิ่มขึ้น ส่วนหนึ่งมาจาก อิทธิพลทางวัฒนธรรมตะวันตกและสื่อโซเชียล ถึงแม้ว่าการนิยมมีรอยสักในเพศหญิงจะมีเพิ่มมากขึ้น แต่วัฒนธรรมการยอมรับทางสังคมยังมีผลต่อผู้สัก งานวิจัยนี้จึงศึกษาถึงทัศนคติพร้อมเหตุผลทั้งในเชิง บวกและเชิงลบของผู้ที่มีปฏิสัมพันธ์กับเพศหญิงที่มีรอยสัก เพื่อเป็นแนวทางในการเรียนรู้การอยู่ใน สังคมที่มีความหลากหลายทั้งทางวัฒนธรรมและความคิด ประชากรที่ใช้ในศึกษา คือ กลุ่มคนที่มี ปฏิสัมพันธ์ในฐานะผู้บังคับบัญชา ผู้ใต้บังคับบัญชา ทั้งหน่วยงานภาครัฐและองค์กรเอกชน ร่วมถึงบุคคลในครอบครัวในฐานะ พ่อ แม่ และสามี ที่มีอายุระหว่าง 25-50 ปี ทั้งเพศหญิงและเพศชาย ศึกษา ค้นคว้าด้วยวิจัยเชิงคุณภาพและการสัมภาษณ์เชิงลึก ผลจากการศึกษาพบว่าเจ้าพนักงานภาครัฐการมีรอยสักเป็นอุปสรรคต่อการสื่อสารและ ความน่าเคารพ บริษัทเอกชนมีผลในเรื่องของความเหมาะสมและภาพลักษณ์ขององค์กร การสักเป็น เรื่องสิทธิส่วนบุคคลไม่มีผลต่อความสัมพันธ์และการอยู่ร่วมกันในการทำงานของผู้ร่วมงาน ใน ลักษณะงานให้ความบันเทิง ศิลปะและครีเอทีฟ ให้อิสระอย่างเต็มที่ในเรื่องการสัก ครอบครัวมีการ แสดงออกถึงความห่วงใยในเรื่องของผลกระทบต่องานที่ทำในอนาคต ผู้เป็นสามีหรือแฟนรอยสักไม่ กระทบต่อความรู้สึกที่มีให้กัน ความสัมพันธ์แบบคนรักตัวตนที่แท้จริงของบุคคลคือสิ่งสำคัญ