ปัจจัยค่าตอบแทนที่ไม่ใช่ทางการเงินที่ส่งผลต่อความผูกพันต่อองค์กรของพนักงานบริษัทเอกชนเจเนอเรชั่นวาย

Abstract

งานวิจัยในครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยค่าตอบแทนที่ไม่ใช่ทางการเงินที่มีความสัมพันธ์ต่อความผูกพันต่อองค์กรของพนักงานบริษัทเอกชนเจเนอเรชั่นวาย เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research) ซึ่งมีรูปแบบการวิจัยเป็นการวิจัยเชิงสำรวจ (Survey Research) ประชากรที่ใช้ในการศึกษาวิจัยในครั้งนี้ คือ ประชากรเจเนอเรชั่นวาย (อายรุะหว่าง 24 ถึง 39 ปี ณ ปีปัจจุบัน พ.ศ. 2563) ที่มีอาชีพเป็นพนักงานบริษัทเอกชนซึ่งอยู่ในตลาดแรงงานของประเทศไทย โดยใช้สูตรการกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างของ Cochran (1953) ที่ระดับความเชื่อมั่น 95% และความคาดเคลื่อนที่ยอมให้เกิดขึ้นได ้5% ได้จำนวนทั้งสิ้น 323 คน ซึ่งผู้วิจัยใช้การสุ่มตัวอย่างแบบสะดวก (Convenience Sampling) ซึ่งเป็นการสุ่มตัวอย่างโดยไม่ใชหลักความน่าจะเป็น (Nonprobability Sampling) และทำการวิเคราะห์หาความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรที่ใช้ในการวิจัย โดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน (Pearson Correlation) และทำการทดสอบสมมติฐานด้วยการวิเคราะห์ความถดถอยพหุ (Multiple Regression Analysis) โดย กําหนดค่านัยสำคัญทางสถิติไว้ที่ 0.05 ด้วยโปรแกรมสำเร็จรูปที่ใช้สำหรับการวิเคราะห์หาข้อมูลทางสถิติ (Statistical Package for the Social Sciences: SPSS) ซึ่งผลการวิจับพบว่าการได้รับการพัฒนาด้านอาชีพ การได้รับการฝึกอบรม และการได้รับการยอมรับส่งผลในเชิงบวกต่อความผูกพันต่อองค์กรของพนักงานบริษัทเอกชนเจเนอเรชั่นวาย แต่ความหลากหลายในงาน ความมีอิสระในการทำงาน ชั่วโมงการทำงานที่ยืดหยุ่น สภาพแวดลล้อมในการทำงานทางกายภาพ และความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลไม่ส่งผลต่อความผูกพันต่อองค์กรของพนักงานบริษัทเอกชนเจเนอเรชั่นวาย